Pięć najważniejszych umiejętności Taijiquan cz.1

autor: Wang Hai Jun
Część pierwsza artykułu z trzech części
Napisane przez Nick Gudge
(Opublikowano w numerze 34 Tai Chi Chuan & Oriental Arts)

Wiele osób spędza lata badając taijiquan, ale dla większości z nich ich postępy są powolne w zdobywaniu umiejętności taijiquan. Częściowo jest to prawdopodobnie niewystarczająca praktyka, ale istotnym elementem jest zrozumienie podstawowych umiejętności, które są wymagane od początkujących. Nie można rozpocząć treningu taijiquan i uczenia się na wysokim poziomie. Wykorzystując konwencjonalne uczenie się jako analogię, byłoby to jak próba rozpoczęcia nauki z poziom doktora. W rzeczywistości najpierw chodzi o wykształcenie podstawowe, następnie o wykształcenie średnie, następnie studia pierwszego stopnia itd. Jest to równie prawdziwe w taijiquan. Bez dobrego mentalnego i fizycznego zrozumienia podstawowych umiejętności, które są podstawą taiji, umiejętności taiji na wysokim poziomie nie będą rozwijane. To nie jest magia, ale wynik konsekwentnego i wystarczającego treningu w prawidłowy sposób.

Zapytany o to, co uważam za pięć najważniejszych umiejętności dla początkującego studenta w taijiquan, wymieniłem je jako:

1. Fang Song – Poluzuj ciało, rozluźniając stawy

2. Peng Jin – zewnętrzna siła wspierająca, podstawowa umiejętność taiji

3. Ding Jin – wyprostowany i prosty

4. Chen – zakorzeniony

5. Chan Si Jin – umiejętność zwijania jedwabnego kokonu

Te pięć podstawowych umiejętności należy uznać za wczesne etapy szkolenia taijiquan. Bez tych podstawowych umiejętności, które są osadzone w ciele i towarzyszących zmianom, które zachodzą podczas tego procesu, uczeń utknął poza taijiquan. Uczymy się ich poprzez ćwiczenia, a także podczas treningu podstawowej formy taijiquan.

Wszystkie te pomysły bardzo trudno opisać słowami. W niedawnym artykule z wydania „Wiosna 2010” tego pisma napisałem o tradycyjnym sześcioetapowym nauczaniu w taijiquan w stylu Chen. Na prośbę moich uczniów, w tym trzyczęściowym artykule przedstawiłem pewne zrozumienie tego, na czym należy skoncentrować się jako początkujący, aby dokonać postępu w Taijiquan. W tym artykule przedstawiono te pomysły i dokładniej zbadano pierwszy z nich. Drugi artykuł dotyczy drugiej i trzeciej umiejętności, a ostatni artykuł obejmuje czwarte i piąte umiejętności oraz podsumowuje.

Umiejętności dla początkujących są sobie nawzajem komplementarne i są zdobywane powoli z wytrwałością w praktyce. Zrozumienie, czym one są, nie przychodzi od razu. Przy pomocy nauczyciela umysł pojmuje najpierw trochę tego pomysłu. Następnie, przy znacznej praktyce, ciało wpada na pomysł. Następnie z większą ilością ćwiczeń staje się częścią osoby. To nie jest jak włącznik światła, który jest albo włączony, albo wyłączony, chociaż część tego uczenia się może się wydawać w ten sposób. Tylko wtedy, gdy ciało zrozumie na pewnym poziomie, umysł może zrozumieć, co jest poza tym poziomem. Jak zauważyło wielu nauczycieli, nie można przejść do pełnego zrozumienia. To nie jest mentalna sztuczka, ani coś, co ma związek z intelektem lub wysoką inteligencją. Jest to proces, który ma wiele możliwych objazdów i żadnych skrótów.

Te pięć podstawowych umiejętności nie jest uczonych jedna po drugiej. Uczeń nie do końca rozumie fang song zanim zacznie rozumieć peng jin . Są raczej zbiorowe, a postęp w każdej z umiejętności działa jako pomoc w postępach w innych. Trochę więcej umiejętności zdobytych tutaj i trochę więcej tam. Trwałość w praktyce zapewnia możliwość postępu. Im więcej ćwiczeń wykonanych z wykorzystaniem tych umiejętności, tym większy postęp.

Początkowo myślałem, że Peng Jin jest pierwszą umiejętnością, ponieważ jest to centralna umiejętność taijiquan. Bez fang song , peng jin się nie rozwinie, więc zacznę od rozmowy o fang song.

1. Fang song – Poluzuj ciało

Pierwszą z tych umiejętności jest fang song , czasami skracana do song. Song jest często tłumaczona jako „relaks”. Chociaż to prawda, tak naprawdę nie opisuje ona tego procesu. Stawy muszą się zrelaksować, ale w konsekwencji inne części ciała muszą pracować ciężko, szczególnie nogi. Rozluźnienie stawów jest prawdopodobnie lepszym tłumaczeniem. Rezultatem nie powinno być ciało takie jak gotowana miseczka z makaronem: raczej powinna być jak solidny kawałek gumy, mocny, ale nie sztywny. Termin fang ma dwa znaczenia. Pierwszy dotyczy czegoś pozostającego pod kontrolą, połączonego zarówno z umysłem, jak i ciałem (tj. W tym przypadku nie zwiędłym). Drugim jest odkładanie czegoś, z dala od ciebie. Połączenie tych dwóch znaczeń zapewnia potrzebne zrozumienie .

Dla większości ludzi studiujących taijiquan song pojawia się na wczesnym etapie nauki. Niestety większość dorosłych (i wiele dzieci) jest znacznie sztywniejsza, niż sobie to uświadamiają. Nie wiemy, gdzie jesteśmy sztywni ani nie znamy stopnia sztywności, jaki zwykle utrzymujemy w naszych stawach. W taijiquan song opisuje wymagane rozluźnienia stawów, rozluźniając od nich nawykową sztywność, przyzwyczajając się do trzymania ich bez sztywności, a następnie przesuwając je bez sztywności: ramiona i biodra, łokcie i kolana, kręgosłup, szczególnie w talii, kostki i nadgarstki.

Po rozluźnieniu złącza można swobodnie obracać się lub obracać bez przeszkód ani oporu. Ta umiejętność jest wymagana w taijiquan. Klasyka taijiquan mówi nawet o najmniejszym nacisku pióra lub muchy, które powodują ruch, jak doskonale wyważone i naoliwione łożysko kulkowe, w którym nawet najlżejszy dotyk powoduje jego obrót.

Skąd wiemy, że staw jest sztywny? Na poczatku wiemy że jestesmy sztywny, ale jako narzędzie uczenia się prawdopodobnie skuteczniej jest powiedzieć, że dorośli zawsze są sztywni, zwykle w znacznie większym stopniu niż sobie to uświadamiamy. Chociaż jest to niesmaczna prawda, jest to dobry punkt wyjścia. Dobry nauczyciel pomaga uczniowi sprawdzić, na czym polega jego sztywność. Uczeń musi być pokazany wielokrotnie, gdy staw jest sztywny. Dzieje się tak dlatego, że uczeń nie wie, że istnieje sztywność ani jak ją rozluźnić. Ich nawyk polega na poruszaniu się z tą sztywnością. W praktyce połączenia stają się luźniejsze, a głębsza strukturalna sztywność staje się widoczna. W miarę rozluźniania ramion ramiona stają się cięższe. W miarę rozluźniania bioder nogi pracują znacznie ciężej. Tak więc, dla początkujących, ciężkość rąk i nóg pracujących bardzo ciężko, są dobrymi wskaźnikami, że umiejętność song jest rozwijana.

Sztywność jest trudna do rozpoznania, ale efekty sztywności są łatwiejsze do zauważenia. Gdy stawy usztywniają się, podnosza sie. Gdy są rozluźnione, ciało, szczególnie biodra i ramiona, opadają. Początkującemu łatwo jest pomylić zginanie kolan w celu rozluźnienia bioder ( song kua ) i opuszczania ramion w celu rozluźnienia ramion. Jednym z wielu powodów, dla których taijiquan nazywa się sztuką ustną, jest to, że wymaga nauczyciela, który rozumie, aby wskazać drogę. Większość ludzi musi być pokazywana w sposób powtarzający się, zanim zrozumie to w swoim umyśle, a następnie koryguje wielokrotnie, zanim zrozumie go w swoim ciele. Konieczna jest duża praktyka w tym procesie, aby była sensowna i trwała. Wiele osób ma w umyśle podstawową ideę, ale nie ćwiczy wystarczająco, aby zrealizować to w swoim ciele.

Istnieje metoda lub kolejność rozwoju. Formy taijiquan są szkieletem, na którym metoda jest zawieszona. W obrębie form każda pozycja stanowi okazję do zrozumienia różnych poziomów rozluźnienia ciała.

Wokół każdego stawu znajduje się struktura mięśni. W przypadku wszystkich stawów, które się obracają, możemy początkowo uznać, że mają one górę, dół, przód i tył. Każda część musi zostać przeszkolona, aby ją poluzować, zanim połączenie otworzy się prawidłowo. Jako przykład, spójrzmy na fang song w biodrach. (Ten proces nazywa się song kua- rozluźnij biodra.) W biodrach zazwyczaj najbardziej widoczna jest sztywność w górnej części. Po poluzowaniu, front staje się bardziej widoczny i można na nim zwrócić uwagę. Następnie można zwrócić uwagę na tylną część biodra, a następnie część pod spodem. Uczeń musi się wykazać, gdzie się zrelaksować wielokrotnie, aż wpadnie na pomysł, a następnie ćwiczyć, aż rozluźnienie nastąpi w ciele bez potrzeby uwagi. Po zdobyciu tej umiejętności w jednej części, umysł może zostać wykorzystany do zajęcia się kolejnym obszarem sztywności. Każdy uczeń jest trochę inny, ale proces jest taki sam.

Ponieważ każda część stawu jest rozluźniona, inne części ciała przyjmują ciężar utrzymania ciała. Na początku jest to odczuwalne głównie w nogach. Luźne rozluźnienie bioder przynosi znaczny dodatkowy ciężar pracy na uda. Dopóki nogi nie przyzwyczają się do wykonywania tej dodatkowej pracy, nie można się nauczyć więcej rozluźnienia bioder. Rozluźnienie bioder sprawia, że nogi pracują znacznie ciężej. Ćwiczenie z tą dodatkową pracą w nogach czyni je silniejszymi. Kiedy zostaną wzmocnione w ten sposób i przyzwyczajeni do tej dodatkowej pracy, wtedy może nastąpić dalsze poluzowanie. Jest takie powiedzenie, aby zyskać taiji gong fu, powinno sie chodzić spać ze zmęczonymi nogami i budzić się ze zmęczonymi nogami. Innymi słowy, rozluźnij biodra tak, aby nogi pracowały tak mocno, że nawet rano są jeszcze zmęczone.

Po poluzowaniu połączeń będą one mogły swobodnie się obracać i przekazywać obrót do i z innych części ciała. Jest to podstawowy wymóg taijiquan. Jakakolwiek przeszkoda dla stawów obracających się swobodnie spowoduje zmniejszenie umiejętności taijiquan. Im więcej stawów, które nie mogą się swobodnie obracać lub im większy opór w obrębie każdego stawu, tym mniej umiejętności taijiquan będą widoczne. Im więcej stawów, które mogą się swobodnie obracać lub im mniejszy opór w obrębie każdego stawu, tym większa będzie umiejętność taijiquan. Właśnie dlatego rozluźnienie ciała jest pierwszą, najbardziej podstawową umiejętnością w taijiquan.

Drugi artykuł skupi się na pomaganiu początkującym w zrozumieniu idei peng jin i ding jin .

Wang Hai Jun jest trzykrotnym Chińskim Narodowym Mistrzem Taijiquan w formach, broni i pchnięciu. Jest także trenerem pięciu innych krajowych mistrzów Taijiquan. Mieszka w Manchesterze i przez cały rok wykłada w Wielkiej Brytanii w Londynie i Manchesterze.

————————————————————————————————————–

Pięć najważniejszych umiejętności Taijiquan cz.2

autor: Wang Hai Jun
Część druga artykułu trzyczęściowego
Napisane przez: Nick Gudge
Tłumaczenie: Piotr Jakubczyk
(Opublikowano w numerze 35 (jesień 2010) Tai Chi Chuan & Oriental Arts)

W pierwszej części tego artykułu, opublikowanej w edycji Lato 2010, omawiałem pierwszą z pięciu najważniejszych umiejętności taijiquan dla początkujących, fang song. W tym artykule omówię to, co uważam za drugą i trzecią najważniejszą umiejętność dla początkujących, peng jin i ding jin.

Warto powtórzyć, że są to trudne idee do ​​sformułowania słowami. Są trudne do zrozumienia. Trudno jest uchwycić ich umiejętności. Muszą być pokazane. Uczeń musi być do nich prowadzony. Nie są to umiejętności, które sprawiają, że intuicyjnie pojmuje się je. Dlatego większość ludzi nie ma w nich dobrego podstawowego uziemienia. Wielu nauczycieli nie ma takich umiejętności, więc oczywiście nie jest możliwe, aby ich uczniowie je zdobyli. Nawet dziś, po ponad 20-latach wizyt różnych mistrzów w Wielkiej Brytanii, poziom tych umiejętności nie jest tak wysoki, jak mógłby być, biorąc pod uwagę fakt wytrwałości i wysiłku wielu trenujących.

2. Peng Jin – – zewnętrzna siła wspierająca: podstawowa umiejętność taijiquan.

Peng Jin (czasami po prostu Peng) jest główną umiejętnością taijiquan. Wszystkie inne umiejętności taijiquan opierają się na tej umiejętności. Pochodzi z rozluźnienia ciała (fang song) i rozciągania. W istocie „rozciąganie, ale nie prostowanie” stawów. Peng nie jest naturalną lub instynktowną umiejętnością. Pochodzi z długiego okresu prawidłowej praktyki. Bez dobrego zrozumienia peng, a następnie znacznego treningu, który przekształci to zrozumienie w tę umiejętność w każdej części ciała, nie powstanie on sam. Peng nie zostanie zdobyty przypadkiem. Peng systematycznie trenuje się w ciele w miarę upływu czasu.

Kiedy zdecydowałem się na napisanie tego artykułu rozważałem omówienie peng jin jako pierwszej najważniejszej umiejętności taijiquan. Jednakże, podczas gdy peng należy uważać za najważniejszą umiejętność, to jest zależne od rozluźnienia ciała (fang song). Jest to wystarczający argument, że Taijiquan to peng jin chuan, ponieważ bez peng nie ma taijiquan. Jest to niezbędna umiejętność taijiquan. Peng jest zawsze używany podczas przenoszenia, neutralizowania, uderzania, zwijania itp. Poprzez peng wykorzystywane są wszystkie inne umiejętności taijiquan.

Zwrot peng jin był źródłem pewnego zamieszania. Dwa słowa (peng i jin) mają kilka znaczeń w języku chińskim i konkretne znaczenie w kontekście taijiquan. Samo Jin nie jest łatwe do przetłumaczenia na język angielski. Nie ma jednego skutecznego słowa, które można wykorzystać. Jest tłumaczone różnie, jako umiejętności, siły i energie, i termin ten zawiera wszystkie te znaczenia. Peng jest jeszcze trudniejszy do przetłumaczenia. Było często tłumaczone jako „odwrócona energia”. Wolę wyrażenie „zewnętrzna siła wspierająca” jako tłumaczenie.

Chen Fake nauczał, że istnieją dwa rodzaje peng jin. Pierwszy to podstawowa umiejętność lub siła taijiquan. Drugi jest jednym z ośmiu powszechnie uznanych dżinów taijiquan (peng, lu, ji, an, cai, lieh, zhou i kao.) Pierwszy typ peng jest podstawowym elementem, który jest podstawą tych ośmiu powszechnie uznawanych umiejętności. Prawdopodobnie najlepiej jest w języku angielskim traktować go jako oddzielny termin od peng, który jest wymieniony jako jedna z ośmiu umiejętności. Wszystkie osiem mają swoje podstawy w peng, które jest podstawową umiejętnością. Z zewnątrz peng wygląda różnie, więc czasami nazywa się je ośmioma bramami (po ośmiu kierunkach), ale serce wszystkich ośmiu jest zawsze podstawową umiejętnością. To jest ta podstawowa umiejętność lub siła, o której mówię, gdy mówię o umiejętnościach dla początkujących. W ciągu ostatnich dziesięciu lat wiele mówiono o peng. Uczeń nie jest w stanie po prostu zademonstrować i użyć peng tylko dla tego, że tego chce. Wymaga to zewnętrznego treningu w połączeniu z wewnętrznym treningiem jin, aby móc go poprawnie wyrazić. Jeśli nie masz peng, to nie masz jin Taijiquan, a to oznacza, że ​​nie będziesz mieć lu, ji, an, itd. „.

Podstawowa umiejętność peng opisuje, kiedy kończyny i ciało rozciągają się lub wydłużają, utrzymując luz lub fang song. Bez rozluźnienia (fang song) ciało jest sztywne, a peng zagubiony. Jeśli ciało jest zbyt luźne lub bezwładne, traci się również peng. Bez rozciągania ciało nie jest prawidłowo połączone, a peng zostaje utracone. Jeśli kończyny i ciało są nadmiernie rozciągnięte, stają się sztywne, a peng zostaje utracone. Łatwo więc zauważyć, że należy zachować „równowagę”, aby zachować peng. Jeśli jakakolwiek część ciała nie ma peng, jest to błąd i musi zostać odpowiednio naprawiona. Wiele korekt formy polega na odzyskaniu peng w różnych częściach ciała, najczęściej w kolanach i łokciach. Zwykle peng jest tracony lub zmniejsza się, ponieważ ciało jest usztywnione lub nie zostało wystarczająco poluzowane, najczęściej biodra i ramiona.

Dla tych, którzy nie rozumieją peng, może to być ledwo zauważalne w trakcie praktyki form. Dla tych, którzy rozumieją peng, jego brak jest wyraźnie widoczny. Pod wieloma względami podstawowe formy ręczne taijiquan działają dokładnie jako arena treningowa Peng Jin.

Peng jin nie jest umiejętnością „wł / wył”. Chociaż łatwo jest nie mieć go, po jego zrozumieniu można poprawić jego jakość. Jak każda forma zrozumienia, np. ucząc się nowego języka, całkiem możliwe jest niezrozumienie czegokolwiek na początku. Podczas nauki istnieje wiele stopni poprawy lub jakości, które można znaleźć i osiągnąć. Z tego zrozumienia dość łatwo jest dostrzec nie tylko znaczenie luzu (fang song) jako integralnego warunku dla peng – tej podstawowej umiejętności taijiquan – ale także, że poprawienie właściwej luźności ciała poprawi jakość lub stopień umiejętności Peng.

Bardzo trudno jest przekazać ideę peng jin bez korekcji na zajęciach,tzw. Hands on correction – Korekty rękoma. Po uzyskaniu początkowego stopnia luzu uczeń musi być prowadzony. Nie jest to proces typu „Krok pierwszy prowadzący do kroku drugiego”. Jest to raczej proces zanurzenia, który prowadzi do zrozumienia. Ręce na rękach, wymagana jest częsta korekta ciała. Zazwyczaj zrozumienie tego pojęcia nie musi przekładać się na konkurencyjne rozumienie w ciele. To jest proces. Wędrowanie i oddalanie może i często się zdarza. Jak mówi stare powiedzenie wioski Chen, wymagany jest dobry nauczyciel, dobre zrozumienie i dobra praktyka. Bez wszystkich trzech gong fu nie zostanie osiągnięty. Wymaga nauczyciela, który rozumie i może zobaczyć, gdzie priorytet korekty jest wymagany, aby umożliwić uczniowi zrozumienie idei peng w swoim ciele i nie rozpraszać się ani nie mylić.

Z wnętrza ciała, gdy peng jest obecny, nacisk jest przenoszony na ziemię (ukorzenione.) Proces rozciągania łączy ciało w taki sposób, że dzieje się to bez dodatkowego wysiłku. Można to nazwać elastyczną strukturą wewnątrz ciała. W związku z tym, gdy występuje peng, ciało staje się trochę jak obiekt z litej gumy. Nie jest sztywny, ale luźny i elastyczny, gdzie nacisk na dowolną część łatwo przenosi się na całą jego strukturę.

Podczas dotykania kogoś innego peng można opisać jako umiejętność słyszalną, ponieważ nie tylko pozwala wykryć delikatne ruchy przeciwnika (jak poprzez zmysł słuchu), ale pozwala także określić ich słabości strukturalne. Podczas dotykania osoby z peng możliwe staje się poznanie najlepszego kierunku, w którym można zaatakować, a także zrozumienie, co robi druga osoba, a nawet co zamierza zrobić. Umiejętność słuchania (ting jin) odbywa się za pośrednictwem peng jin.

W taijiquan nacisk peng polega na prowadzeniu i neutralizowaniu nadchodzącej siły. Kiedy peng jin jest obecny, istnieje potencjał rotacji. W przypadku luźnych stawów ciało staje się ruchliwe, a poprzez rozciąganie zostaje połączone. Więc jakikolwiek nacisk na ciało powoduje obrót lub ruch. Peng jest sercem jedwabiu, jak zobaczymy w ostatnim artykule z tej serii.

Jest to także umiejętność, która pozwala i wspiera atak. Pozwala na szybką reakcję na szybki atak i powolną reakcję na powolną ofensywę. W praktyce „pchających dłoni” (tui shou) uczeń mówi, że przekroczył próg tylko wtedy, gdy nauczył się znaczenia i umiejętności peng jin. Początkujący często potrzebują lat, aby to osiągnąć. Ćwicząc, nie tylko ręce i ramiona, ale także dowolna część ciała, która wchodzi w kontakt z drugą osobą, gracz taiji powinien korzystać z tej zewnętrznej siły wspierającej lub strzegącej.

Tak więc, używając peng, wykwalifikowany „magister” nie tylko może wykryć, co robi przeciwnik, ale może go zneutralizować, wykryć kierunek narażenia na atak i przez niego zaatakować. Po osiągnięciu tego zrozumienia łatwo zrozumieć, dlaczego uważa się je za podstawową umiejętność taijiquan. Tam, gdzie połączenia nie są luźne, peng jest tracony. Tam, gdzie kończyny są wiotkie i nie rozciągnięte, peng zostaje utracone. Tak więc zaczynając od rozluźnienia ciała, a następnie dodając rozciąganie bez stawania się sztywnym, umiejętność, która jest peng jin, manifestuje się w ciele. Początkowo na początku i na końcu każdej postawy, a następnie ciągle w trakcie ruchu.

3. Ding – pionowo, prosto

Znaczenie i rozumienie ding nie jest trudne do uchwycenia, uważam, że praktyka ding zajmuje dużo więcej czasu. Ding oznacza pionową lub prostą, a ding jin oznacza umiejętność nacisku w górę jako siłę lub moc.

Kiedy zaczynasz uczyć się taijiquan, poluzowanie ciała obejmuje rozluźnienie kręgosłupa. Jeśli ciało nie zostanie utrzymane w pozycji pionowej, wówczas nadmierna aktywność mięśni doprowadzi do sztywności. Większość ludzi nie wie, co to jest stanąć prosto. Mają zwyczaj blokowania kolan, powodując przechylenie w miednicy, co z kolei powoduje, że ich ciało odchyla się do tyłu. Powoduje to znaczną sztywność wokół kręgosłupa oraz na dolnej i środkowej części tułowia i bioder.

Kiedy ciało jest w pozycji pionowej (ding), wtedy staje się możliwe poluzowanie kręgosłupa i talii, a następnie bioder. Jeśli ding jest nieobecne , powyższego luzowania nie da się osiągnąć. Kiedy uczeń rozumie i utrzymuje ding i konsekwentnie rozciąga się bez sztywnienia, aby wytworzyć peng w swoim ciele i ruchach, wtedy obieg qi stanie się dla nich oczywisty. Podobnie jak w przypadku wszystkich rzeczy w taijiquan, jest to proces, z konsekwentną i długotrwałą praktyką przynoszącą rezultaty.

Co ważniejsze, to rozciąganie w górę bez usztywnienia ma wpływ na redukowanie nadmiaru naprężeń w różnych częściach kręgosłupa i pozwala na swobodne poruszanie się. Dodatkowym atutem jest poprawa cyrkulacji do głowy przez szyję. W konsekwencji ruch qi wokół ciała staje się bardziej zauważalny.

Istnieje słynne powiedzenie taijiquan xu ling ding jin, (które można dosłownie tłumaczyć jako „pustą, wiodącą energię w górę”). Jego najczęstszym angielskim znaczeniem jest „korona / góra głowy jest wyciągnięta w górę, jakby zawieszona przez sznur. „Objaśnienie Chen Xina wykorzystuje obraz sznurka ciągnącego w górę punkt akupunktury bai hui (z tyłu korony głowy). Kiedy głowa jest jakby zawieszona lub podniesiona w górę, wynikowa pozycja głowy umożliwia jej obrócenie się swobodnie i pomaga utrzymać równowagę ciała.

Podsumowując, ding można uznać za zasadę, która nakazuje rozciąganie kręgosłupa w górę, aby zrozumieć i utrzymać równowagę, zmniejszyć sztywność oraz zrozumieć i zwiększyć zarówno peng song, jak i fang song. Ta podstawowa umiejętność często jest najpierw zrozumiana w ćwiczeniach stojących, takie jak zhan zhuang (stojąca medytacja). Brak ruchu pozwala uczniowi łatwiej skupić się na uzyskaniu prawidłowej równowagi i luzu w ciele.

Trzecia i ostatnia część tego artykułu, poświęcona czwartym i piątym najważniejszym dwóm umiejętnościom dla początkujących (chen i chan su jin), będzie dostępna w kolejnej edycji magazynu.

Wang Hai Jun jest trzykrotnym Chińskim Narodowym Mistrzem Taijiquan w formach, broni i pchnięciu. Jest także trenerem pięciu innych krajowych mistrzów Taijiquan. Mieszka w Manchesterze i przez cały rok wykłada w Wielkiej Brytanii w Londynie i Manchesterze, a także w innych częściach Europy.

Zobacz: https://wanghaijuntaichi.com